Zelfonderzoek kan helpen bij het ontdekken van je ware aard. Het woord ontdekken zegt het al. Je ware aard, of verlichting, is niet iets wat je toevoegt. Het is, zoals vaak zo mooi gezegd wordt, je natuurlijke staat van zijn.
Alle aannames, gedachten, interpretaties, ideeën, enz. die we over onszelf en de wereld hebben, zijn feitelijk niks anders dan een sluier die onze ware aard lijkt te bedekken. Deze sluier wordt ook wel illusie, zinsbegoocheling of Maya genoemd.
Ik zeg met opzet "lijkt te bedekken". Want feitelijk is er niks bedekt. Je kunt hooguit spreken van een misverstand of identificatie met een deel van het geheel. En identificatie is van de mind. Het is een gedachte, zoals alles slechts een gedachte is.
Tony Parsons noemt het dan ook "Het open geheim". Het is een geheim zolang we geloven dat er een afgescheiden ik bestaat. En het is open omdat het voor iedereen altijd en overal aanwezig is.
Zelfonderzoek kan dus helpen om deze afgescheiden ik, deze sluier, te ont-dekken, of nog beter gezegd, te ontmantelen. Als het misverstand rondom je vermeende identiteit, als zijnde een afgescheiden deel van het geheel, als identificatie met je lichaam en alles wat zich via de zintuigen voor lijkt te doen, wordt doorzien en oplost, dan is er onmiddellijk helder zien en zijn. En dat is heel gewoon en heel simpel.
Een mooie manier van zelfonderzoek vind ik de zen koan "Who is in?", ofwel "Wie ben ik?".
Maar daarover een volgende keer meer.
